BE HEY KARDAŞ

BE HEY KARDAŞ

Be hey kardaş hakk'ı bulam mı dersin,
Hakk'a yarar amel işlemeyince.
Tarikat sırrına erem mi dersin,
Kamil mürşid sana söylemeyince.

Özenirsen gardaş, tevhide özen,
Tevhiddir nefsinin kal'asın bozan.
Hiç kendi kendine kaynar mı kazan?
Çevre yanın ateş eylemeyince.

Değme kişi gönül evin düzemez,
Hakk'ın taktirini kimse bozamaz.
Tarikat ummandır dalıp yüzemez,
Aşkın deryasını boylamayınca.

Aşkım galip geldi yüreğim harlar,
Aşık olan ar-ı namusu n'eyler.
Behey yunus sana söyleme derler
Ya ben öleyim mi söylemeyince.

Yunus Emre

geçer

Atladım gönül dağını müptelâ baştan geçer,Bu bir sevdânın oku ki, değerse taştan geçer,Padişâh ki, görse senin yâr o selvi boyunu,Terk eder tahtı sarayı, taktığı taçtan geçer.

Hançer-i ebrûnla ey yâr yıkma gönlüm dağını,Gel seninle dost kalalım bozma gönül bağını,Yüz yaşında ruhban görse yâr göğsünün ağını,İncili elden bırakır, taptığı haçtan geçer.

Âşık Ömer der anayım daim dillerde seni,Yedi iklim dört köşede, övem illerde seni,Hacılar hac’dan gelirken görse çöllerde seni,İhramı soyar atar, yaptığı hac’dan geçer…